Szkoła Letnia UW – Mustis 2019

Przez dziesięć ostatnich dni września osiemnastu studentów Uniwersytetu Warszawskiego uczestniczyło w nowym przedsięwzięciu – szkole letniej w Tunezji. Projekt „Mustis 2019: Unearth, Describe, Understand” zorganizowany został przez Centrum Archeologii Śródziemnomorskiej UW, Wydział Historyczny UW oraz Instytut Archeologii UW, kierowali nim prof. Tomasz Waliszewski i dr hab. Monika Rekowska. Szkołę letnią przeprowadzono wykorzystując możliwości jakie stwarza stanowisko Mustis od niedawana badane przez polsko-tunezyjską ekspedycję z ramienia CAŚ UW, IA UW oraz Institut National du Patrimoine (Tunis), a także infrastruktura funkcjonującej przy nim bazy archeologicznej.

Projekt realizowany jest przez Uniwersytet Warszawski w ramach Programu zintegrowanych działań na rzecz rozwoju Uniwersytetu Warszawskiego (ZIP), współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach programu POWER (ścieżka 3.5). Po raz pierwszy szkoła letnia odbyła się w Tunezji.

Stanowisko archeologiczne Mustis położone jest w odległości ok. 120 km na południowy zachód od Tunisu, w pobliżu współczesnego miasteczka el-Krib. Korzystna lokalizacja przy głównej arterii lądowej biegnącej z Kartaginy do Theveste (Algieria), a równocześnie pośród bardzo żyznych terenów sprzyjających uprawie zboża, oliwy i winnej latorośli wpłynęły na bardzo szybkie wzbogacenie się miasta, regionu i jego mieszkańców w okresie od I wieku n.e. do III wieku n.e. Antyczne miasto obejmuje ponad 35 hektarów zabudowań z okresu rzymskiego i bizantyjskiego.

W Szkole Letniej w Mustis uczestniczyli studenci Uniwersytetu Warszawskiego z różnych wydziałów humanistycznych, głównie archeologii lecz także filologii klasycznej czy orientalistyki. Intencją organizatorów Szkoły było stworzenie uczestnikom warunków do teoretycznego i praktycznego poznania realiów prowadzenia badań archeologicznych w środowisku rzymskiego miasta w Afryce Północnej. W ciągu 10 bardzo intensywnych dni studenci wzięli udział w blisko 100 godzinach zajęć organizowanych w sali i na terenie stanowiska archeologicznego. Poznawali historię i archeologię basenu Morza Śródziemnego, Afryki Północnej oraz regionu, w którym przebywali, odkrywali metody pracy epigrafika, odczytując łacińskie inskrypcje licznie występujące w rzymskim mieście, uczyli się podstaw wiedzy o ceramice oraz o metodach prospekcji geofizycznej. Dwa dni spędzone zostały przez grupę na odkrywaniu historii ważnych ośrodków miejskich starożytności: Kartaginy oraz miasta Thugga, wpisanego na listę na listę światowego dziedzictwa UNESCO, studenci odwiedzili także Muzeum Narodowe w Bardo. Możliwość poznawania planu rzymskiego miasta, dotknięcia zabytków, zrozumienia funkcji poszczególnych budowli pozostanie zapewne na długo w pamięci uczestników Szkoły.

Kadrę naukową tworzyli naukowcy polscy z Uniwersytetu Warszawskiego, Uniwersytetu Gdańskiego oraz badacze tunezyjscy z Institut National du Patrimoine, Uniwersytetu w Tunisie i Uniwersytetu Manouba. 29 września b.r., na zakończenie szkoły, jej uczestnicy spotkali się z JE Ambasador RP w Tunezji, Panią Lidią Milką-Wieczorkiewicz.

Kadra Szkoły Letniej w Mustis:

dr Jamel Hajji (Institut National du Patrimoine, Tunezja), kieruje ze strony tunezyjskiej pracami badawczymi w Mustis ; posiada wieloletnie doświadczenie w pracach wykopaliskowych i dokumentacyjnych na stanowiskach w prowincji Africa Proconsularis (od okresu punickiego po okres arabski); bada kwestie kultów i związanych z nimi budowli; kompetencje merytoryczne i językowe potwierdzone są publikacjami, wystąpieniami na konferencjach oraz udziałem w międzynarodowych projektach badawczych;
dr Mohamed Ben Nejma (Institut National du Patrimoine, Tunezja) jest badaczem wyspecjalizowanym w archeologii miejskiej (z doświadczeniem na wielu stanowiskach w prowincji Africa Proconsularis); jest znawcą zagadnień związanych z dekoracją architektoniczną; ma również doświadczenie muzealne i konserwatorskie; kompetencje językowe i merytoryczne potwierdzone są publikacjami i wystąpieniami na konferencjach;
dr Chokri Touihri (Institut Nationa du Patrimoine, Tunezja), jest koordynator prac w międzynarodowym projekcie „archeologiczna mapa Tunezji”, jest znawcą ceramiki rzymskiej i późnoantycznej; specjalistą w zakresie późnej starożytności i okresu islamskiego; badaczem miast Thougga i Kartagina; z doświadczeniem wykopaliskowym na innych stanowiskach prowincji Africa Proconsularis; praktyką w prowadzeniu prospekcji geofizycznej; kompetencje językowe i merytoryczne potwierdzone są publikacjami i wystąpieniami na konferencjach;
dr hab. prof. UW Tomasz Waliszewski (profesor, IA UW, kierownik naukowy Szkoły Letniej), zajmuje się kwestiami związanymi z gospodarką wiejską, okresem późnoantycznym ze szczególnym uwzględnieniem chrześcijaństwa i związanymi z nim zabytkami, dekoracja mozaikową; kompetencje merytoryczne i językowe potwierdzone publikacjami, wystąpieniami na konferencjach oraz prowadzonymi zajęciami w Instytucie Archeologii (w języku angielskim);
prof. dr hab. Krzysztof Misiewicz (profesor w IA UW) jest światowej klasy specjalistą w dziedzinie nieinwazyjnej prospekcji i dokumentacji oraz zastosowania geofizycznych metod w badaniach terenu; kompetencje merytoryczne i językowe potwierdzone są publikacjami i wystąpieniami na konferencjach (w języku angielskim);
dr hab. Monika Rekowska (adiunkt IA UW, kierownik programowy Szkoły Letniej) zajmuje się w swoich badaniach architekturą prywatną, głównie domami, ich planem i dekoracją, zwłaszcza dekoracją architektoniczną; kompetencje merytoryczne i językowe potwierdzone publikacjami, wystąpieniami na konferencjach oraz prowadzonymi zajęciami w Instytucie Archeologii (w języku angielskim);
dr Karol Kłodziński (Uniwersytet Gdański), historyk i epigrafik zajmuje się kwestiami związanymi z historią polityczną i administracją Cesarstwa Rzymskiego oraz rzymskiego prawa publicznego; kompetencje merytoryczne i językowe potwierdzone publikacjami i wystąpieniami na konferencjach (w języku angielskim);
mgr Maria Jaworska (doktorantka WH UW, koordynator szkoły letniej) zajmuje się w swoich badaniach lampkami rzymskimi i późnoantycznymi; kompetencje merytoryczne i językowe potwierdzone publikacjami i wystąpieniami na konferencjach (w języku angielskim);
mgr Julia Chyla (doktorantka WH UW), ma duże doświadczenie wykopaliskowe, zna i stosuje zaawansowane metody nowoczesnej dokumentacji i archiwizacji danych w pracy na wielu stanowiskach archeologicznych w Europie i Ameryce Południowej; posiada znajomość programów do obróbki graficznej, danych geodezyjnych, fotogrametrycznych (Adobe Photoshop, Adobe Illustrator, CorelDraw Corel PHOTO-PAINT, AutoCAD, Surfer, AgiSoft); kompetencje merytoryczne i językowe potwierdzone publikacjami i wystąpieniami na konferencjach (w języku angielskim); prowadzenie po angielsku dokumentacji wykopaliskowej;
mgr Piotr Zakrzewski (CAŚ UW), ma duże doświadczenie wykopaliskowe (Polska, Libia, Bułgaria, Włochy, Armenia, Kuwejt), zna i stosuje zaawansowane metody nowoczesnej dokumentacji i archiwizacji danych w pracy na wielu stanowiskach archeologicznych w Europie i na Bliskim Wschodzie; posiada znajomość programów do obróbki graficznej, danych geodezyjnych, fotogrametrycznych (Adobe Photoshop, Adobe Illustrator, CorelDraw Corel PHOTO-PAINT, AutoCAD, Surfer, AgiSoft); kompetencje merytoryczne i językowe potwierdzone publikacjami i wystąpieniami na konferencjach (w języku angielskim); prowadzenie po angielsku dokumentacji wykopaliskowej;