Ekspedycja Centrum Archeologii Śródziemnomorskiej i Instytutu Archeologii UW, pod kierunkiem dr. hab. Krzysztofa Jakubiaka z IA UW, wróciła właśnie z kolejnego sezonu badań w Metsamor w Armenii.
Armeńsko–Polska Misja Archeologiczna prowadzi tu badania od sześciu lat, dostarczając ważnych informacji o funkcjonowaniu osady, której historia sięga początków epoki żelaza, czyli XII w. p.n.e. Badania misji potwierdzają, że w IX wieku p.n.e. osada w Metsamor została częściowo zniszczona w wyniku najazdu króla Urartu, prawdopodobnie Argiszti I. W tym sezonie po raz pierwszy udało się zidentyfikować pozostałości dużego założenia architektonicznego. Jest to pierwsza tego typu budowla odnaleziona na obszarze dolnego miasta, na terenie którego pracuje Misja.
Sezon 2018 obfitował także w odkrycia ciekawych zabytków ruchomych – kościana szpila z główką w kształcie kaczki, niezwykle masywne brązowe bransolety (każda o wadze 0,5 kg), szklane paciorki importowane aż z terenów dzisiejszego Libanu, a także wysokiej klasy ceramika importowana z Urartu. Równie istotnymi znaleziskami są trzy groby, datowane na II/III wiek n.e., czyli okres, gdy osada nie była już zamieszkana. W grobie zawierającym pochówek dziecięcy zachowała się część naszyjnika, który składał się z paciorków szklanych oraz kilkudziesięciu drobnych, finezyjnie wykonanych paciorków ze złota. Jest to niezwykle rzadkie znalezisko, gdyż na terenie Armenii składanie tak bogatych darów grobowych dzieciom nie było powszechną praktyką.
Więcej informacji i filmy z badań w Metsamor w zakładce Badania/Projekty terenowe i misji Metsamor.
Informacja prasowa: Metsamor 2018, komunikat prasowy