-
-
Włodzimierz Godlewski, Dorota Dzierzbicka and Adam Łajtar (red.), Dongola 2015–2016. Fieldwork, Conservation and Site Management, (=PCMA Excavation Series 5), Warszawa: PCMA, WUW, 2018
Warszawa 2018
ISBN 978-83-235-3479-2 (print)
ISBN 978-83-235-3497-7 (online)
doi.org/10.31338/uw.9788323534877
280 stron
Oprawa miękka ze skrzydełkamiDongola była politycznym i gospodarczym centrum Makurii, średniowiecznego królestwa chrześcijańskiego w Nubii. Kwitła od przełomu V i VI wieku, kiedy wybudowano królewski kompleks na Cytadeli i otoczono go masywnymi, kamiennymi fortyfikacjami. Przez stulecia wznoszono kolejne reprezentacyjne budowle, m.in. imponującą Salę Tronową, przekształconą później w meczet, który do dziś góruje nad stanowiskiem. Równie wielkie wrażenie robią zespoły budowli sakralnych, które odkopano w Dongoli. Kościoły i klasztory makuryjskiej stolicy zdobne były wspaniałymi malowidłami ściennymi i inskrypcjami, które rzucają światło na lokalne praktyki religijne, zaś ich układ architektoniczny dowodzi umiejętności miejscowych budowniczych. Po opuszczeniu Dongoli przez dwór królewski w 1364 roku pozostała ona ważnym ośrodkiem miejskim, jak dowodzą rozległe dzielnice mieszkalne funkcjonujące przez kilka stuleci na Cytadeli oraz wokół niej. Miasto pozostało ważnym punktem na szlakach dalekosiężnego handlu, a zamieszkująca je prężna społeczność kultywowała stare tradycje, nie stroniąc jednak od nowych trendów.
Misja Centrum Archeologii Śródziemnomorskiej Uniwersytetu Warszawskiego pracuje w Starej Dongoli od ponad 50 lat. Niniejszy tom zawiera drugi raport polowy z prac wykopaliskowych i konserwatorskich prowadzonych w latach 2015–2016 przez ekipę kierowaną przez Włodzimierza Godlewskiego. Teksty dotyczą prac w ostatnich sezonach badawczych i prezentują pogłębione studia nad rozwojem urbanistycznym, architekturą oraz technikami budowlanymi. Znalazły się wśród nich także rozdziały poświęcone rezultatom najnowszych badań specjalistycznych nad znaleziskami nie tylko z najnowszych, ale i wcześniejszych kampanii wykopaliskowych. Omawiane są w nich inskrypcje, ostrakony, ceramika, kości zwierzęce oraz tkaniny. Bogactwo znalezisk pozyskanych na stanowisku w omawianym okresie dostarcza bardzo wiele nowych danych do studiów nad historią Dongoli, jak też i dla badań nad kulturą, sztuką, architekturą i gospodarką Makurii.
Do pobrania:
Full Text (PDF)
