Tumuli Graves

Łukasz Rutkowski, with contributions by M. Makowski, A. Reiche, A. Sołtysiak and Z. Wygnańska, Tumuli graves and other stone structures on the north coast of Kuwait Bay (Al-Subiyah 2007–2012), Kuwait—Warsaw: NCCAL—PCMA, 2015

Kuwejt—Warszawa 2015
ISBN 978-99906-0-477-1
ISBN 978-83-942288-0-4
598 stron
Oprawa miękka

Publikacja wspólna CAŚ UW i kuwejckiej National Coucil for Culture, Arts and Letters.

Niniejsza publikacja jest finalnym raportem wykopaliskowym z prac Kuwejcko-Polskiej Misji Archeologicznej w rejonie Al-Subiyah w Kuwejcie. Al-Subiyah to pustynny tarasowy płaskowyż położony wzdłuż północnego wybrzeża Zatoki Kuwejckiej. Wzdłuż nadbrzeżnych tarasów rozciąga się cmentarzysko kamiennych grobów tumulusowych.

Badania powierzchniowe objęły ponad 20. kilometrowy odcinek lądu. W ich wyniku rozpoznano ponad 200 kamiennych struktur, z czego ok. 135 to groby tumulusowe. Wykopaliskowo przebadano 40 struktur, w tym 27 grobów tumulusowych, siedem kamiennych platform o nieznanym przeznaczeniu, oraz sześć mniejszych obiektów innego typu.

Większość grobów była wcześniej wyrabowana, ale w części z nich znaleziono pochowki szkieletowe i dary grobowe. Na te ostatnie składają się głównie ozdoby, przeważnie z muszli, ale także z kamieni półszlachetnych (karneol, agat, lapis lazuli), z kości zwierzęcych i bitumenu; kolekcję uzupełniają tzw. „mikropaciorki” wykonane głównie z miękkiego kamienia; występują także przedmioty z metalu. Na podstawie badań C-14, wzajemnych relacji (porównania inwentarzy grobowych i typów konstrukcyjnych), oraz analogii dla pojedynczych zabytków, większość grobowców wydatowana została na epokę brązu (III tysiąclecie–połowa II tysiąclecia p.n.e.). Do jednych z najciekawszych obserwacji na temat zwyczajów pogrzebowych praktykowanych na cmentarzysku, jaki udało się prześledzić podczas badań, jest zwyczaj rozrzucania ozdób nad grobowcem zapewne przez żałobników podczas ceremonii pogrzebowej.

Pliki do pobrania:

• • Spis treści