Metsamor

Metsamor

  • Nazwa projektu:

    Armeńsko–Polska Misja Archeologiczna Metsamor
    Armenian–Polish Archaeological Mission Metsamor

    Logo projektu:

    Strona projektu:

    www.metsamor.uw.edu.pl

    Facebook:

    Metsamor.archaeology

    YouTube:

    Armenian-Polish Archaeological Mission – Metsamor

  • Typ stanowiska:

    miasto, forteca, cmentarzysko

    Lokalizacja:

    Armenia
    Dolina Araracka

    Datowanie:

    – Późny Brąz (XV–XII wiek p.n.e.)
    – Żelazo I (wczesne żelazo: XII–VIII wiek p.n.e.)
    – Żelazo II (okres urartyjski: VIII–VI wiek p.n.e.)
    – Żelazo III (okres post-urartyjski, achemenidzki: VI–IV wiek p.n.e.)
    – Żelazo IV (okres hellenistyczno–rzymski: IV wiek p.n.e.–III wiek n.e.)

    Najciekawsze odkrycia:

    – masywny budynek post-urartyjski
    – budynek spalony podczas najazdu króla urartyjskiego Argiszti I
    – naczynie z wygrawerowanym symbolem trójzębu
    – kamienne formy odlewnicze
    – naszyjnik, w którym zachował się cały układ tworzących go paciorków
    – biżuteria ze złota i półszlachetnych kamieni, cyny i brązu
    – grawerowana biżuteria z kości i rogu

Historia badań:

Badane przez misję CAŚ UW w latach:

2013–

Typ badań:

badania wykopaliskowe, badania powierzchniowe

Kierownicy badań:

Krzysztof Jakubiak (Instytut Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego)
Ashot Piliposyan (Służba ds. Ochrony Dziedzictwa Historycznego i Kulturowych Muzeów-Rezerwatów)

Instytucje współpracujące:

– Centrum Archeologii Śródziemnomorskiej Uniwersytetu Warszawskiego
– Wydział Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego
– Służba ds. Ochrony Dziedzictwa Historycznego i Kulturowych Muzeów-Rezerwatów

Informacje dodatkowe:

Badania archeologiczne w Metsamor prowadzone są od 1965 roku, a znalezione tam zabytki trafiają do muzeum wybudowanego na stanowisku.

Opis stanowiska i badań:

Stanowisko Metsamor /Fig. 8/ jest w zasadzie kompleksem osadniczym, na który składają się: forteca otoczona cyklopowymi murami, dolne miasto przylegające doń od północy i południa, a także cmentarzysko położone nieopodal.

Teren stanowiska był zasiedlony od epoki chalkolitu (V tysiąclecie p.n.e.) z przerwami do XVII wieku n.e. Szczytowy etap rozwoju przypadł na okres Późnej Epoki Brązu i Wczesnej Epoki Żelaza (XV–VIII w p.n.e.). Wtedy to Metsamor stało się znaczącym centrum gospodarczym z rozwiniętą produkcją metalurgiczną, jak również ważnym centrum religijnym. Pięć małych świątyń, w których mieściły się „kaskadowe” ołtarze z gliny, tworzyło duży kompleks religijny na południowym stoku wzgórza. O prosperity mieszkańców Metsamor z tego okresu świadczą ich bogate pochówki. W dużych komorach grobowych umieszczanych pod nasypami kurhanów odnaleziono wiele przedmiotów z cennych kruszców, jak również importy z Mezopotamii, Syrii i Egiptu. Najsłynniejszymi przedmiotami są złote naszyjniki /Fig. 10/, pozłacane okucia pasów z wyobrażeniem polujących lwic, pieczęć cylindryczna z inskrypcją hieroglificzną, odważnik z kasycką inskrypcją zapisaną pismem klinowym.

Badania polsko-armeńskiej misji przynoszą nowe dane na temat historii stanowiska. Koncentrują się na określeniu zasięgu i planu Dolnego Miasta w Epoce Żelaza, a także na eksploracji pobliskiego cmentarzyska, w szczególności lokalizacji grobów z przełomu Epoki Brązu i Epoki Żelaza, które mogą przynieść nowe informacje na temat elit rządzących miastem w XV wieku p.n.e.

W sezonie 2016 misja odkryła 15 przedmiotów wykonanych ze złota /Fig. 4, 5, 6/ oraz naszyjnik z karneolu i złota /Fig. 7/, porzucony najprawdopodobniej podczas najazdu króla urartyjskiego Argiszti I. Jest to pierwsze tego typu znalezisko z osady datowanej na okresu wczesnego żelaza (XI–IX wiek p.n.e.) z terenów Zakaukazia. Natomiast w komorze grobowej, wykorzystywanej od środkowej epoki brązu do wczesnej epoki żelaza, odnaleziono złote zawieszki w kształcie półksiężyca oraz złote paciorki, które pierwotnie były częścią kilku naszyjników.

Kres świetności Metsamor przyniósł najazd wojska króla Urartu Argiszti I na początku VIII wieku p.n.e. Podczas tego wydarzenia zarówno dolne miasto, jak i forteca zostały gruntownie spalone i zburzone.

Bibliografia projektu:

Jakubiak, K., & Bigoraj, K. (2020). Metsamor: The Early Iron Age/Urartian settlement in the Aras Valley, Armenia. Antiquity, 94(378), E33. doi:10.15184/aqy.2020.212

Jakubiak K., Zaqyan A. (2019). Metsamor: topography of an archeological site near Metsamor River, in: Pieńkowska, A., Szeląg, D., Pieńkowska, A. (eds), Stories told around the fountain. Papers offered to Piotr Bieliński on the occasion of his 70th birthday, Warsaw: PCMA, WUW, 271–286.

Jakubiak K., Iskra M., Piliposyan A., and Zaqyan A. (2018). Metsamor (Armenia) after five seasons of excavations, 27/1, 29–444

Bagi O. (2017). 3D documentation in archaeological fieldwork: a case study from the site of Metsamor. Polish Archaeology in the Mediterranean, 26/1, 795–808.

Jakubiak K., Iskra M., Piliposyan A., and Zaqyan A. (2017). Preliminary report on the 2016 season in Metsamor (Armenia). Polish Archaeology in the Mediterranean, 26/1, 570–578.

Truszkowski, M., Bagi, O. (2017). Aerial survey of the necropolis and the surrounding fields at Metsamor. Polish Archaeology in the Mediterranean, 26/1, 557–569.

Jakubiak K., Piliposyan A., Iskra M. and Zaqyan A. (2016). Metsamor, First preliminary report of seasons 2013, 2014, 2015. Polish Archaeology in the Mediterranean, 25, 553–574.

Wybrana bibliografia stanowiska:

Khanzadyan E. (1995). Metsamor 2: La nécropole 1: Les tombes du Bronze moyen et récent.
Civilisations du proche-orient, Hors série 1, Neuchâtel.

Khanzadyan E., Mkrtchyan K. and Parsamyan E. (1973). Metsamor: Usumnasirut’yun 1965–1966t’t’. peghumneri tvyalnerov, Yerevan: Akademiya Nauk Armianskoe S.S.R.

Galeria: